Κυριακή Ι´ Ματθαίου
Σήμερα πολλοί χριστιανοί έχουν πάψει πια να πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα των μέσων που διαθέτουν για να αλλάξουν τον κόσμο. Κατανοούν την προσευχή και τη νηστεία σαν θρησκευτικές υποχρεώσεις τους, σαν μέσα που εξασφαλίζουν την ατομική τους σωτηρία και όχι ως μέσα για να επιτύχουν τη μεταμόρφωση της κοινωνίας. Όμως, όταν η προσευχή περιορίζεται σε αιτήματα για την ατομική ευημερία και δεν έχει ως στόχο και προοπτική τον κόσμο ολόκληρο, όταν η προσευχή δεν είναι ένας ειλικρινής διάλογος με τον Θεό προκειμένου να οδηγηθεί κανείς σε ορθές επιλογές στη ζωή του, αλλά γίνεται από ανάγκη ή από φόβο, τότε δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Και αν η νηστεία δεν είναι μια συνειδητή πράξη παραίτησης από ορισμένα αυτονόητα δικαιώματα, όπως είναι π.χ. το φαγητό, όταν δεν αποτελεί μια συνειδητή δήλωση ότι είναι κανείς έτοιμος να θυσιάσει κάτι από τον εαυτό του υπέρ των άλλων και του κόσμου ολόκληρου, τότε είναι άχρηστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου