Κυριακή πριν από τη γιορτή των Θεοφανίων

Μαρ α΄ 1-8

Ο όρος «ευαγγέλιο» (= χαρμόσυνο μήνυμα) προέρχεται από την πολιτική γλώσσα της εποχής και χρησιμοποιείται από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορική προπαγάνδα στον πληθυντικό αριθμό, χαρακτηρίζοντας ως «ευαγγέλια» διάφορες πολιτικές ή πολεμικές επιτυχίες. Ο ευαγγελιστής Μάρκος χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τον όρο σε ενικό αριθμό, για να αντιτάξει απέναντι σ’ αυτήν την προπαγάνδα το ένα και μοναδικό πραγματικά χαρμόσυνο μήνυμα της εκπλήρωσης των προφητειών, που σηματοδοτεί την έναρξη της εποχής της σωτηρίας.

Οι απαρχές του Ιουδαϊσμού

Ιστορικο-θεολογική προσέγγιση με βάση την Εβραϊκή Βίβλο

Η εναγώνια προσπάθεια για ακριβή τήρηση του Νόμου θα αποτελέσει από την περσική περίοδο και εξής το κύριο χαρακτηριστικό του Ιουδαϊσμού που σηματοδοτεί το τέλος της εποχής των προφητών. Το θέλημα του Θεού δεν εξαγγέλεται πλέον στους ανθρώπους από το στόμα κάποιου προφήτη, αλλά προκύπτει από ερμηνεία ενός βιβλίου. Η αλλαγή αυτή περιγράφεται παραστατικά στο όραμα κλήσης του προφήτη Ιεζεκιήλ (2:9 - 3:3)

Το όνομα του Θεού

Σχόλιο στο Εξο γ΄ 13-15

Παρ' όλο που όλες οι θεότητες του πολιτισμικού περιβάλλοντος του Ισραήλ φέρουν κάποιο όνομα, το οποίο τις χαρακτηρίζει και τις διακρίνει από τις υπόλοιπες που λαμβά­νουν μέρος στον μύθο, στον Ισραήλ το όνομα του Θεού παίζει έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο, καθώς σχετίζεται άμεσα όχι με μύθους, αλλά με συγκεκριμένα ιστορικά γε­γονότα. Απευθυνόμενος, δηλαδή ο Θεός στους ανθρώπους με το «Εγώ είμαι» δεν συστήνεται σαν κάποιος άγνωστος σ' αυτούς, αλλά δηλώνει ότι είναι αυτός που οι άνθρωποι γνώρισαν μέσα από την ιστορία τους (Γεν ιε´ 7· Εξο ς´ 2εξ).

Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης 5

Βιβλικό Κοσμοείδωλο

Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη 7

Ιησούς Ναυή

Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη 6

Πεντάτευχος

Στοιχεία Βιβλικής Εβραϊκής Γλώσσας

Στοιχεία Βιβλικής Εβραϊκής Γλώσσας

Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη 5

ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν (Ματ 23:30)

Τα Ιστορικά Βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης